Centraal Station vernieuwt in tijdlagen
De komende jaren krijgt het centraal station van Nijmegen een metamorfose. Het is op station Eindhoven na nu al het drukst bezochte station buiten de randstad. Aan de westkant komt een geheel nieuwe ingangspartij, aan de oostkant moet een verdiept fietspad voor een scheiding van de grote verkeersstromen zorgen. Vier bij het CPRN aangesloten leden hebben een werkgroep ‘Nijmegen spoort wel?/!’ gevormd om in het ontwerpproces met name de cultuurhistorische kant aandacht te geven.
De erfgoedvereniging Heemschut Gelderland-kring Nijmegen, de vereniging Numaga, Gilde Nijmegen en Stichting Nijmegen Wederopbouwstad hebben als gezamenlijke missie beschreven: “Het gaat ons niet in de eerste plaats om het in stand houden van objecten uit een verleden dat voorbij is, maar om het zoveel mogelijk begrijpelijk, zichtbaar en beleefbaar houden van de wordings-geschiedenis van het gebouw in de nieuwe ontwikkeling.
De rampen in de oorlog behoren ook tot ons erfgoed. Ook dat bepaalt onze identiteit, de rampen misschien nog wel meer dan wat bewaard is gebleven. De eisen die een hoogfrequent spoor stelt en de enorme toename van het aantal reizigers verdienen onze aandacht net zozeer als de resten van het station uit andere tijden. Een moderne stadspoort van allure is net zo belangrijk als de sporen van haar verleden.”
Het station dateert uit 1897 en is ontworpen door C.H. Peters, een leerling van Cuypers. Diens invloed is zichtbaar in de neo-gotische stijl aan de buitenzijde. De imposante hal met zijn vele rondbogen toont echter eerder invloeden uit de oosterse bouwkunst.
Het unieke van het Nijmeegse station is de vier tijdslagen die zichtbaar zijn. Met de wederopbouw na de oorlog van het zwaar beschadigde deel door architect Sybold van Ravesteijn met verwijzingen naar Italiaanse bouwkunst (arcades, campanile met bovenop een beeld van Karel de Grote) ontstond een tweede tijdlaag. Dankzij twee uitbreidingen in de jaren tachtig en deze eeuw vanwege de toegenomen drukte is veel pregnants van de voorgaande twee tijdlagen verdwenen.
De herinrichting beoogt deels weer recht te doen aan de voorgaande tijdlagen, maar tevens om eigentijdse architectuur te realiseren oftewel een vijfde tijdslaag. .
